කඳු නගින අලි, මහා ජලකඳ අතරින් ඉදිරියට පීනන අලි ගැන ඕනෑතරම් කතා අසන්නට ලැබෙයි. ඒ හැමදේම වන්නේ කළ පුරුද්ද, පළපුරුද්ද අනුවය. බුද්ධිමත් සතෙකු වන අලියා ආවාට ගියාට වැඩ කරන්නේ නැත. එහෙත් ගුරුන්ටත් අකුරු වරදින එකේ අලි ඇතුන්ට වැරදීම් නොවන්නේද?

හොඳ විතරක් ප්‍රාර්ථනා කරගෙන යහපත් දේවල්ම කරගෙන, කොච්චර අමාරු තැනකදී වුණත් තමන් තමන්ට අවංකව වෙලා ජීවත් වුණාම පුංචි පුංචි කරදර ආවාට ලොකුවට කරදර එන්නේ නෑ

මට ගොඩක්ම සතුටු හිතුණේ ආයෙත් එයා තනිවෙන්නේ නෑ කියලා මතක් වෙද්දියි

මටත් නිළියන් කිහිපදෙනෙක් අදාළ කරගෙන ගොසිප් හැදිලා තියෙනවා. ඉස්සරහට තවත් ගොසිප් හැදෙයි

තමා නිලයෙන් ඉවත් වී ඒ වෙනුවට මේ ‘පූසිය’ කිෂි දුම්රිය පොළේ සංකේතාත්මක ස්ථානාධිපති බවට පත්කිරීමට අවසානයේ ඔහු තීරණය කළා. කොයාමා වහාම දුම්රිය සමාගමේ ප්‍රධානීන් සමඟ මේ ගැන සාකච්ඡා කළා. පිස්සු අදහසක් ලෙස සලකා බලධාරීන් විසින් එය ඉවත දමාවි යැයි ඔහු සිතුවත් ඔහුගේ ප්‍රධානීන් ඔහුට ඒ සඳහා අවසර දුන්නා

“හදිසියේ තාත්තා අසනීපවීමත් එක්ක එයාට යම් කාලයක් කලාවෙන් දුරස්වෙන්න වුණා. ඒකට එයා ගොඩාක් දුක්වුණා. මොකද කලාව තමයි එයාගේ ජීවිතේ. ඒත් එයාගේ දුව විදියට මම කලාවට පැමිණීමත් එක්ක ඒ දුක නැතිවුණා කියලා මම හිතනවා”

“මුලින් මෙච්චර දුරක් එන්න ලැබෙයි කියලා හිතුවේ නෑ. ඒත් උත්සාහයයි උනන්දුවයි නිසාම නොහිතපු දුරකට එන්න ලැබුණා”

ඉස්කෝලේ යන කාලෙ ටීචර්ලා අහනකොට ලොකුවෙලා කවුද වෙන්නේ කියලා මම කියන්නෙ ‘අම්මා කෙනෙක් වෙනවා’ කියලලු

එදා ඒ ප්‍රසංගය තිබුණු හෝල් එකට ආරක්ෂකයින් මාව එක්කගෙන ගියේ
කරේ තියාගෙන. එදා මට හිතාගන්න බැරිවුණා

“අලුපත්ගල කන්දෙන් එන වතුර තමයි අපි මෙයාලට බොන්න දෙන්නෙ. කණ්ඩුල, සාලිය, තරිඳු
තුන්දෙනාටම වෙන වෙනම ටැංකි හදලා තියෙනවා. බට දාලා ඒවට වතුර පිරෙන්න අරිනවා. හැමවෙලේම
උතුරලා යන්න වතුර තියෙනවා. මෙයාලා දරුවො වගේ. ආදරෙන් සැලකිල්ලෙන් බලාගන්න ඕනෙ. එතකොට
අපි කාටත් හොඳයි.”