දිරිය දිනූ කතුන්

කලාතුරකින් ලැබුණ ඕඩර් එකක් නිසා සෞරග්‍රහ මණ්ඩලේම මට මතක හිටියා – නිම්ෂා රත්නායක

“දියුණු වෙන්න ඕන නම් වෙනස් විදියට හිතන්න. ඒක තමයි එකම රහස. අනිත් දේ තමයි අරක නැහැ මේක නැහැ කියලා තමන් කරගෙන යන වැඩේ අතහරින්න එපා. අමාරු වැඩක් වුණත් උත්සාහ කරන්න. මොන දේ නැති වුණත් දවසක තමන්ගේ උත්සාහයේ ප්‍රතිඵල  ලැබෙන එක නතරවෙන්නේ නැහැ.”
Read More »

“ඒ මනමාලයා වෙඩින් එකට කලින් හොඳටම බීලා ලොකු ජරමරයක් වුණා” – සාවිකා තුල්ෂි

“කතාවක් තියෙනවා පියාඹන්න බැරි නම් දුවන්න. දුවන්නත් බැරි නම් ඇවිදින්න. එහෙම ඇවිදින්න බැරි නම් බඩගාන්න. කොහොම හරි වෙන්න ඕන ඉදිරියට යන එක විතරයි. ඒ වෙනුවෙන් අවදානම් ගන්නම වෙනවා. ”
Read More »

ගුවන් කිරිල්ලියන් දෙදෙනෙක් පළමු වරට නිදහස් දවසේ රිසි සේ අහසේ…

76 අවුරුද්දක් තිස්සේ අපේ රටේ නිදහස් උත්සව තිබුණත් කාන්තා ගුවන් නියමුවරියන් දෙදෙනෙක්ට නිදහස් උත්සවේක අහසේ සැරිසරන්න අවස්ථාව ලැබුණේ ලංකා ඉතිහාසයේ පළවැනි වතාවටයි.
Read More »

“මං ගෙදර ඉන්නේ ඉරිදා විතරයි. එදාට ගමේ අය මාව හොයාගෙන එනවා. ඉතින් මේ වෙනකොට මං ගෙදරත් පොඩියට බයික් ත්‍රීවිල් වගේ වාහන රෙපෙයාර් කරනවා.” – තිසරි හංසමාලි

තිසරි හංසමාලි අපට මුණගැහුනේ මහියංගන පාරේ කයිලගොඩ හන්දියේ වන ‘ඔටෝ මිරාජ්’ නම් ඇය සේවය කරන ආයතනයේදීය. යකඩ ගොඩවල් සමඟ ඔට්ටු වෙන රස්සාවක් තෝරාගැනීම සම්බන්ධව පවුලේ එකම ගැහැනු දරුවා වූ ඇයට මුලදී පවුලෙන්ම බාධා පැමිණි බව ඈ කියයි.
Read More »

ලොකු පේස්ට්‍රි කඩේක අයිතිකාරියක් වෙන්න ඕනේ නම් මුලින් ගේ ඉස්සරහ පොඩි වඩේ කඩයක් හරි දාගන්න

‘ඔයාට ටවුන් එකේ තියෙන ලොකුම පේස්ට්‍රි කඩේ අයිතිකාරිය වෙන්න ඕනේ නම් මුලින්ම ගේ ඉස්සරහින් පොඩි වඩේ කඩයක් දාගන්න. ඒත් එක්කම ඔයාටම කියලා අනන්‍යතාවක් හදාගන්න. අන්න එතකොට ඔයාගේ කතාවේ රැජින වෙන්න ඔයාට පුළුවන්. හරියට මේ මම වගේ.’
Read More »

‘ඔයා තමයි මගේ නූපා. මගේ නූපාව මට දෙන්න නිරෝෂා’ කියලා කිව්වහම බැහැ කියන්නෙ කොහොමද?

1986දී ඇමරිකාවේ ‘ද ඔප්රා වින්ෆ්‍රි ශෝ’ කියලා ටෙලිවිෂන් වැඩසටහනක් විකාශය වුණා. අදටත් ඇමරිකානු ඉතිහාසයේ ශ්‍රේණිගතකිරීම්වල ඉහළින්ම තියෙන මේ වැඩසටහනට සහභාගි වුණේ ලෝක ප්‍රකට පුද්ගලයෝ විතරයි. වැඩසටහන මෙහෙයවීම කළේ ඔෆ්රා වින්ෆ්‍රි. ඇය ඇමරිකාවේ ප්‍රසිද්ධ නිවේදිකාවක්. බහුතරයක් දෙනා මේ වැඩසටහනට සහභාගි වුණේ...
Read More »

මගේ අත් දෙකෙන් මුලින්ම පණ දුන්නේ ගණ දෙවියන්ට

“මට තේරෙන වයස වෙද්දී, ගේ පුරා තිබුණ ලී කැටයම් මගේ හිතට ලොකු සතුටක් ගෙනාවා. ඒ රූප දවසින් දවස හැඩවෙන හැටි දැක්කා. ඉතින් මම ඉස්කෝලේ ඇරිලා ගෙදර දුවන්නේ අම්මටයි, තාත්තටයි උදව් කරන්න බලාගෙන. එහෙම නියනයි අතකොලුවයි අතට ගත්තු මම දැන් වසර විසිපහක් මගේ ජීවන වෘත්තිය හැටියට කැටයම් කලාව සමඟින් ඔට්ටු වෙනවා.”
Read More »